Mantho
Jasna cholera! I skąd ja teraz wytrzasnę nowe kowadło?! - Molifer po pierwszej próbie kucia żelaza przez Muz Bolg'e
[ur. 20 Charassa 1485 TH - ]
Mantho urodził się w niewielkiej górskiej chacie, jako ostatnie dziecko Verbeny i Quisliga. Do najbliższej wioski, Gar'sotha, położonej w dolinie wschodnich zboczy Gór Kaukawskich było pół dnia pieszej wędrówki. A 50 mil dalej na wschód, znajdowała się stara Therańska droga, łącząca ruiny Parlainth z krasnoludzką Tansiardą daleko na południu.
Quislig był myśliwym i to on przekazał swoje umiejętności synowi. Odkąd Mantho mógł napiąć 20 funtowy łuk, zaczął polować na górskich szlakach i w lasach otaczających ich domostwo. Jednak jego pasją było łowienie ryb w górskich strumieniach. Omalże nie przypłacił tego życiem, gdy jako chłopiec został zaskoczony przez kamiennego gargulca nad jednym strumieniem. Tylko umiejętność pływania i błyskawiczna ucieczka uratowały mu życie. Po tym wydarzeniu, Quislig przeprowadził się do doliny, do Gar'sotha wraz z żoną i czworgiem dzieci. Mantho miał trzy starsze siostry i to głównie na nim spoczywał ciężar zapewnienia pożywienia domownikom.
Gdy do osady przybyli handlarze z Tansiardy, latem 1500 roku, młody Mantho ujrzał swą szansę. Był jednym z najlepszych strzelców w wiosce. Zaoferował krasnoludzkim handlarzom swoje usługi i ku swojej radości został przyjęty. Zaczął w ten spsób pracować w Kompanii Handlowej Vorcela Kumingwana. Co miesiąc oddawał połowę swych zarobków rodzicom. I pewnie nic by się nie zmieniło, gdyby nie turniej łuczniczy w 1503 roku. Wtedy do Tansiardy zjechało wielu sławnych mistrzów łuku, również adeptów. Mantho brał udział w konkurencji strzału ze stu kroków do celu. W swojej kategorii wiekowej. Wtedy go dostrzegł elfi mistrz Abhamalion. Dostrzegł w młodym człowieku tę iskrę pasji i konsekwencji, jaka jest przejawem magii adepta. Po zawodach, zaproponował mu terminowanie.
Mantho szybko opanował arkana magii łuczniczej. Abhamalion był pełen respektu dla jego umiejętności radzenia sobie w dziczy. Jesienią 1503 roku rozstali się, gdy Manhto był już adeptem 1 Kręgu. Gdy wrócił do Tansiardy, Vorcel od razu zatrudnił go na pokładzie Chmurnego Śmiałka, swej jedynej jednostki powietrznej, która przewoziła towary do Przyczółku przy ruinach Parlainth. Na jej pokładzie Manhto poznał innych adeptów, którzy pracowali dla starego krasnoluda.
